Rzeźbiarz rzeźbi dłutem, ale mówca językiem!
Coraz częściej słyszymy slogany zamiast pełnej wdzięku wypowiedzi. Może to brak czasu, może ktoś mówi na skróty, może ktoś chce się schować z powodu nieśmiałości, może ktoś chce ukryć niecne zamiary ...
Pozostaje jednak faktem, że nie myślimy, jak mówimy, niestety.
Tym blogiem będę starał się zachęcać do celowego, logicznego wypowiadania się. Tylko logiczne wypowiadanie się stanowi gwarancję zrozumienia, porozumienia, przeciwdziałania kłótniom, sporom, nieścisłościom, manipulowaniu itd.
Wiadomo, że młodzi mają problemy ze zrozumieniem tekstu. Ale czy my, rodzice, zawsze porządnie i logicznie rozmawiamy z naszymi dziećmi? I czy przy tym angażujemy właściwą porcję emocji? Ludzie myślą zazwyczaj obrazowo. Abstrakcyjne myślenie jest wynikiem łączenia wielu dziedzin, wielu przemyśleń, wielu doświadczeń życiowych. Rzeczywiście wiele zależy od nas - rodziców.
Przykładowo rodzice pokazują dziecku w opowiadanych bajkach, w oglądanych filmach, że małe wilczki, liski, pieski są kochane (... wilczyca opiekowała się małym chłopcem, Mogli bawił się z niedźwiedziem, wilk może przyjść i porozmawiać z Czerwonym Kapturkiem ...). Jak małe dzieci zobaczą jeszcze, że rodzice bawią się z dużymi psami, a może je całują, to ... jak tu nie uściskać uwięzionego biednego wilczurka. I tragedia gotowa!
Dzieci lubią sobie coś uroić, coś, co nie ma nic wspólnego z marzeniami. A jeszcze do tego gry komputerowe i podobne. Jednak dzieci mają rodziców i to oni zdecydują o swoich pociechach. Dlatego wracam do świata dorosłych!
Jako, że widzę potrzebę również pracy nad własnymi wypowiedziami, będę pisał o "nas" starając się też nie naśmiewać z nikogo. Celem jest polepszanie kultury języka z pożytkiem dla wszystkich. Jeśli coś niewłaściwego zauważycie, chętnie poprawię!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz